Miano: Sigurd z Kaedwen Widoczny wiek: Po trzydziestce Rasa: Człowiek
Wygląd: Wysoki, szeroki w barach mężczyzna o długich, brązowych włosach, bujnej brodzie i ciemnych oczach, o skórze poznaczonej zmarszczkami i bliznami. Nos jest duży, widocznie dawniej złamany, szczęka szeroka i wysunięta do przodu. Słusznego więc wzrostu i wyglądu, przechadza się zazwyczaj w napierśniku i długiej przeszywanicy w białe i złote rąby. Przy boku ma widoczny miecz, a po całej postaci spływa szary, gruby płaszcz, skrywający sylwetkę dawnego żołnierza.
Pogłoski: - Weteran wojenny większości konfliktów Redanii na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat, w tym pamiętnej bitwy o wzgórze Sodden - Był wcześniej dziesiętnikiem lekkiej jazdy, ale z powodu wypadku stracił nogę, bądź rękę - czy nawet może obie wersje są słuszne - co zmusiło go do wycofania się z wojska - Miód Złocisty, którego jest wytwórcą, to najlepszy miód pszczeli w Redanii - Właściciel gospodarstwa, w którym nawet w pokojach umieszczone zostały ule - Szlachcic, herb swój posiadający, ale ogromne długi, które spłacić musi kupcząc - Kupiec pracujący dla krasnoluda u którego ma długi - Handluje miodem, tkaninami, gęsim puchem i woskiem, wszystko zaś najlepszej jakości - Pijak, pijący często, chociaż nigdy tak wiele, by nie móc chodzić - Z wojska wyrzucili go dlatego, że postanowił nie zabijać komanda Scoia'tael, gdyż jest nieludziom przyjacielem - Raz go podobno w Kaedwen biczowali, bo stamtąd pochodzi, a tam podobno kogoś zabił i powiesić go nie zdążyli, biczem pokiereszowali jeno - plecy ma całe w pręgach, co w łaźni stajenny Janok zapatrzył - Raz straż go łapać chciała, bo kota z portu do morza wrzucił - W interesach równie skuteczny, co dawniej we wojsku, posiadając szemrane kontakty wśród przestępców, co zapewnia mu bezpieczeństwo niektórych lokali i placówek - Konia podniósł, ale postawił, bo się jednak zmęczył - Weteran karczemnych bijatyk alkoholowych - raz stołem rzucił i trzech zbirów położył - Kiedy wypije to lepiej odejść - Mieszka w kamienicy z nieludźmi i czarodziejami, tam, gdzie uduszony był Stary Bartok
Widoczny ekwipunek - Żelazny napierśnik z wytłoczonymi gwiazdami, narzucony na przeszywanicę w rąby złoto-białe - Szary, gruby płaszcz, na którego plecach widnieje tarcza heraldyczna złoto-biała z czerwonym krzyżem po środku - Ubranie z koszuli białej, spodni czarnych i ciemnych butów ciężkich - Długi, jednoręczny miecz przy pasie, a po drugiej stronie nóż - Sakiewka zabezpieczona godnie - Zatknięte za pas nożyce krawieckie
Wierzchowiec: - Sokole Oko - ciemny brąz, koń - Katarzyna - mała łódź rybacka i transportowa ze składanym masztem
KP
|