Wiesiołki, położone na wzgórzu miejsce o niewinnej nazwie, widoczne z praktycznie każdego zakątka Novigradu, lecz szczególnie dobrze z północnych murów oraz Ostatniej Bramy, przez którą   zwykło wyprowadzać się skazańców na ich ostatni, powietrzny taniec. Idąc pod górkę, pokonując szpaler rozstawianych w odstępach po obu stronach drogi prostych szubienic, dochodzi się do tych właściwych, stawianych na usytuowanym podmurówce rusztowaniu i wyposażonych w działające zapadnie. Zorganizowane w ten sposób podium, zostało niedawno odnowione przez władze miasta i jest przystosowane do innych form publicznej egzekucji, spełniając też funkcję szafotu. Usytuowanie w pobliżu Nowej Nekropolii stanowi dodatkowy atut, podyktowany względami czysto praktycznymi. Popularność tego miejsca może śmiało konkurować z innymi formami miejskich rozrywek, stanowiąc jeden z filarów tutejszej kultury.

Wszystkie wyroki egzekwuje się tu z poszanowaniem prawa, ale także i sprawiedliwości w myśl zasady „każdemu według jego stanu, od każdego według jego przewiny”.  Karą za morderstwo człowieka jest w zależności od społecznej przynależności pozwanego: stryczek (na którym kończą i pospolici złodzieje), ścięcie, ćwiartowanie lub rzadkość, lecz wciąż obowiązująca – zaćwiczenie kolczastym batogiem na śmierć. Wyjątek stanowią tylko ciężkie odstępstwa od wiary lub herezja, w przypadku których specjalnie prokuruje się tu stosy. Ich oczyszczający ogień zrównuje ze sobą i ciurę, i szlachcica, nie uznając wyjątków osobistych.