Vatt'ghern - Wiedźmin PBF

W Wolnym Mieście Novigrad podstawowym panującym ustrojem jest teokracja. Choć o koronowanej głowie krainy mówi się od lat „władca Redanii i Novigradu”, a termin „Wolne Miasto” pozostaje niemal pustym oficjałem, nawet świeckie królewskie wpływy muszą liczyć w jego murach z nienaruszalną dominacją przedstawicieli kultu Wiecznego Ognia. Najwyższą władzę w grodzie sprawuje hierarcha, zaś drugą najważniejszą osobą po nim jest jego namiestnik, pełniący tym samym funkcję zastępcy oraz kamerlinga na czas pustego tronu pomiędzy sukcesjami.

Hierarcha posiada niemal nieograniczony autorytet i sprawuje swoje funkcje dożywotnio lub do czasu ewentualnej i będącej niezwykle rzadkim precedensem abdykacji. Obsadza on wszystkie cztery stanowiska Rady Świętego Płomienia, wybierając spośród członków Kolegium. Po każdej zakończonej sukcesji, nowy hierarcha wybierany jest przez zgromadzone Kolegium na posiedzeniu zwanym konklawe, odbywającym się w Wielkiej Szpicy.

Członkowie Rady odpowiadają za poszczególne struktury władzy: sądownictwo, politykę zewnętrzna oraz wewnętrzną, administrację grodu. Są to najwyżsi, wraz z namiestnikiem, urzędnicy w Novigradzie. Mogą oni jednak zostać w każdej chwili odwoływani lub zdegradowani przez hierarchę, który posiada nad nimi pełne zwierzchnictwo.

Skład Kolegium to dwudziestu pięciu uhonorowanych arcykapłanów, którzy, tak jak hierarcha, sprawują swój urząd dożywotnio, do czasu abdykacji lub nominacji do Rady Świętego Płomienia. Zakres ich wpływów rozciąga się na administrację poszczególnych arcydiecezji, rozszczepiających się następnie na dziesięć diecezji każda. Po zakończeniu piastowania stanowiska przez któregokolwiek z członków, Kolegium dobiera kolejną osobistość spośród biskupów, zwanych też Widzącymi.

Okręgi administracyjne zwane diecezjami podlegają zaś właśnie biskupom. Duchowni ci powoływani są niekiedy przez samego hierarchę, w przypadku rzadkiego precedensu, lub i zazwyczaj przez Radę ― za przyzwoleniem hierarchy ― spośród proboszczów danej diecezji.

Proboszcze, zwani Reprezentantami, odpowiedzialni są zarządzanie najmniejszymi spośród okręgów ― parafiami. Do parafii przynależą poszczególne świątynie oraz kaplice Wiecznego Ognia, a także przynależący do nich kapłani. To spomiędzy ich kongregacji wyszczególnia się Reprezentantów, stawiających tym samym pierwsze kroki ku pięciu się po szczeblach kościelnej hierarchii. W rzadko spotykanych instancjach proboszcza nominować do swej funkcji może Kolegium.

Kapłani ― duchowni podlegający proboszczom, spośród których tych drugich wyłania się drogą nominacji przez wspólnotę. Zajmują się oni modłami, obrządkami, roztaczaniem opieki nad wiernymi oraz poszczególnymi świątyniami, a także odprawianiem cotygodniowych celebracji ku czci Wiecznego Ognia. Stanowią duchowe oparcie oraz autorytet dla pospólstwa i mieszczaństwa wszystkich krain Kontynentu, do których zawędrował kult.

Nowicjusze, zwani zwani z rzadka wikariuszami, to najniżsi rangą słudzy wiary. Są to zazwyczaj młodzi mężczyźni, u progu rozpoczęcia praktyk po ukończeniu Seminarium ― akademii świątynnej, prowadzonej przez zstępujących ze swych stanowisk proboszczy oraz przez biskupów, którą zarządzanie spoczywa na barkach Kolegium.

Laicy ― wszystkie osoby nieduchowne oraz te, które dopiero rozpoczęły naukę w Seminarium.

Opis sporządzony na podstawie opracowania Jiskry.